Quasi indignitas in classical Roman law

Authors

DOI:

https://doi.org/10.26485/SPE/2021/118/2

Keywords:

unworthiness, the right to intermarry, mutual settlements between husband and wife, Roman law

Abstract

Background: According to the rules of Roman law, people who entered into the union of mar­riage that was impermissible in the light of ius civile could not inherit from each other. The subject of this research is the sources illustrating this phenomenon.

Research purpose: The article aims to prove that despite describing such spouses as indigni, the sources do not constitute the manifestation of unworthiness to inherit (indignitas), but of an institution that was close to it.

Methods: The article correlates the formal-dogmatic and historical-legal method with philolo-gical source analysis.

Conclusions: In classical Roman law, indignitas was not imposed on people contracting an im­permissible marriage. The jurists, however, shaped a corresponding institution – quasi-indignitas. Unlike the unworthiness to inherit, its scope went beyond the hereditary law: both the inheritance owed to one spouse under the other spouse’s will as well as mutual settlements before marriage were forfeited to the treasury. This sanction was defined as indignitas only during the period of post-classical law.

References

Astolfi R., Femina probrosa, concubina, mater solitaria, SDHI 1965/31, s. 15–60.

Astolfi R., Il matrimonio nel diritto romano classico, CEDAM, Milano 2006.

Bonfante P., Corso di diritto romano, VI. Le successioni, Attilio Sampolesi, Castello 1930.

Borelli P., Il divieto di matrimonio tra tutore e pupilla, Labeo 1997/43, s. 365–389.

Csillag P., The Augustan Laws on Family Relations, Akadémiai Kiadó, Budapest 1976.

Cujas J., Iacobi Cuiacii iurisconsulti Ad tres postremos libros Codici dn. Iustiniani commentarii, apud Ioann. Tornaesium et Gul. Gazeium, Lugduni Batavorum 1562.

Cujas J., Opera ad Parisiensem Fabrotianam Editionem diligentissime exacta auctiora atque emendatiora in tomos X. distributa. Editio altera pratensis. Continuatio partis tertiae, t. 5, Ex Officina Fratr. Grachetti, Prati 1861.

Cujas J., Opera, quae de iure fecit, tam eorum quae eo superstite, quam quae post obitum eiusdem iussu edita sunt, sumptibus D. de la Noüe, Lutetiae Parisiorum 1617.

Desanti L., Costantino e il matrimonio fra tutore e pupilla, BIDR 1986/89, s. 443–464.

Gergely D., A jó erkölcsökről, Medium, Budapest 2013.

González Roldán Y., Il diritto ereditario in età adrianea. Legislazione imperiale e senatus consulta, Cacucci Editore, Bari 2014.

Heumann H.G., Seckel E., Handlexikon zu den Quellen des römischen Rechts, Graz 1958.

Insadowski H., Rzymskie prawo małżeńskie a chrześcijaństwo, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 1935.

Justo A. dos S., A indignidade sucessória no Direito Romano. Reflexos no Direito Português, Lusíada. Direito 2017, nr 15, s. 7–79.

Kaser M., III. Rechtswidrigkeit und Sittenwidrigkeit im klassischen römischen Recht, Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte: Romanistische Abteilung 1940/60/1, s. 95–150.

Kupiszewski H., Quasiadfinitas w prawie rzymskim, Roczniki Teologiczno-Kanoniczne 1963/10, s. 45–54.

Kupiszewski H., Stosunki majątkowe między narzeczonymi w prawie rzymskim klasycznym („dos” i „donatio”), Prawo Kanoniczne 1977/20/3–4, s. 263–282.

Lamberti F., Convivenze e ‘unioni di fatto’ nell’esperienza romana: l’esempio del concubinato, w: G. Viarengo (red.), Unioni di fatto: Dal diritto romano ai diritti attuali, Giappichelli, Torino 2017, s. 1–26.

Limousin A., Droit romain:- Le concubinatus: Droit francais:- Des causes du divorce et des fins de non-recevoir qui peuvent être opposées à la demande d’après les lois des 27 juillet 1884 et 18 avril 1886, Imprimerie Charentaise G. Chasseignac, Angoulême 1889.

Mayer-Maly T., Impedimentum criminis und römisches Recht, Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte: Kanonistische Abteilung 1956/42/1, s. 382–388.

McGinn T.A.J., Prostitution, Sexuality, and the Law in Ancient Rome, Oxford University Press, New York 2003.

Mette-Dittmann A., Die Ehegesetze des Augustus: eine Untersuchung im Rahmen der Gesell¬schaftspolitik des Princeps, Franz Steiner Verlag, Stuttgart 1991.

Misztal-Konecka J., Bigamia w prawie rzymskim, Wydawnictwo KUL, Lublin 2011.

Mitteis L., Levy E., Rabel E. (red.), Index Interpolationum, quae in Iustiniani Digestis inesse dicuntur. Tomus II., Ad libros Digestorum XXI–XXXV pertinens, Weimar 1931.

Nardi E., I casi di indegnità nel diritto successorio romano, Giuffrè, Milano 1937.

Nardi E., Sui divieti matrimoniali delle leggi Augustee, SDHI 1941/7, s. 112–146.

Phang S.E., The Marriage of Roman Soldiers (13 B.C.–A.D. 235): Law and Family in the Impe¬rial Army, Brill, Leiden 2001.

Rudnicki J., Testament żołnierski i testamenty wojskowe w europejskiej tradycji prawnej, Od.Nowa, Warszawa 2015.

Seeck O., Regesten der Kaiser und Päpste für die Jahre 311 bis 476 n. Chr: Vorarbeit zu einer Prosopographie der christlichen Kaiserzeit, J.B. Metzler Verlag, Stuttgart 1919.

Solazzi S., Attorno ai Caduca, Vincenzo Rappolla, Napoli 1942.

Sondel J. (red.), Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2006.

Spina A., Ricerche sulla successione testamentaria nei Responsa di Cervidio Scevola, Giuffrè, Milano 2012.

Voci P., Linee storiche del diritto ereditario romano I. Dalle origini ai Severi, w: H. Temporini, W. Haase (red.), Aufstieg und Niedergang der römischen Welt: Geschichte und Kultur Roms im Spiegel der neueren Forschung, t. II, Principat, De Gruyter, Berlin 1982, s. 392–448.

Wiewiorowski J., Niektóre ograniczenia swobody zawierania małżeństw w rzymskim prawie po¬klasycznym na przykładzie dowódców wojskowych w stopniu „dux”, w: J. Matuszewski, T. Kubicki (red.), Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego, t. 7, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2002, s. 25–43.

Zabłocka M., Przemiany prawa osobowego i rodzinnego w ustawodawstwie dynastii julijsko-klaudyjskiej, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1987.

Zabłocka M., Zmiany w ustawach małżeńskich Augusta za panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej, Prawo Kanoniczne 1987/30/1–2, s. 151–178.

Zimmermann R., ‘Unworthiness’ in the Roman Law of Succession, w: A. Burrows, D. Johnston, R. Zimmermann (red.), Judge and Jurist: Essays in Memory of Lord Rodger of Earlsferry, Oxford University Press, Oxford 2013, s. 325–344.

Downloads

Published

2021-05-13

How to Cite

Kulawiak-Cyrankowska, J. (2021). Quasi indignitas in classical Roman law. Studia Prawno-Ekonomiczne, 118, 25–44. https://doi.org/10.26485/SPE/2021/118/2

Issue

Section

ARTICLES - THE LAW