Wybory w Związku Radzieckim w dobie kształtowania i stabilizacji systemu władzy: rys historyczny, regulacje prawne i praktyki wyborcze

https://doi.org/10.26485/SW/2018/26/4

Autor

  • Michał Siedziako Oddziałowe Biuro Badań Historycznych Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie

Abstrakt

Sposób w jaki wyłaniano członków rad w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich miał niewiele wspólnego, poza nazwą, z wolnym wyborami, będącymi podstawową procedurą każdego demokratycznego systemu politycznego. Wyborcy przypieczętowywali tylko formalnie decyzje podejmowane w komitetach partii komunistycznej, które szczegółowo projektowały dobór kandydatów. Nominacja na kandydata dawała właściwie pewność „wyboru” w dniu głosowania, gdyż na każdy mandat kandydował tylko jeden pretendent. Poszczególne rady miały być odwzorowaniem struktury społecznej kraju, jednak kluczowe role odgrywali w nich działacze komunistyczni. Każdy kandydat przed uzyskaniem nominacji był dokładnie weryfikowany, same kampanie wyborcze były już tylko szczegółowo wyreżyserowanymi spektaklami. Aby osiągnąć jak najwyższą frekwencję wyborczą, która miała dowodzić „jedności” socjalistycznego społeczeństwa, władze używały zróżnicowanych metod nacisku na wyborców, propagandy, jak również różnego rodzaju manipulacji. Artykuł prezentuje historyczno-politologiczną analizę wyborów w Związku Radzieckim, skupiając się na trzech zasadniczych zagadnieniach: budowie nowego systemu wyborczego po rewolucji październikowej z 1917 roku oraz regulacjach prawnych i praktykach wyborczych w ZSRR w dobie stabilizacji systemu władzy.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-08 — zaktualizowane 2018-12-30

Wersje

Numer

Dział

Artykuły