Trójdzielność młodszego dryasu obserwowana w rozwoju roślinności w otoczeniu torfowiska Żabieniec w środkowej Polsce

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26485/AGL/2022/112/1

Słowa kluczowe:

młodszy dryas, torfowisko Żabieniec, fazy zmian roślinności, analiza pyłkowa

Abstrakt

Torfowisko Żabieniec położone jest w środkowej Polsce. Duża miąższość osadów biogenicznych pozwoliła na przeprowadzenie badań paleoekologicznych i odtworzenie historii roślinności oraz zmian klimatu podczas późnego glacjału i holocenu. Na podstawie wyników analizy pyłkowej zaprezentowano przebieg rozwoju roślinności podczas młodszego dryasu. Przebieg krzywych pyłkowych pozwolił na wydzielenie trzech faz, a datowanie radiowęglowe umożliwiło określenie ich ram czasowych. Pierwsza z nich, obejmująca 50 cm osadu, była najdłuższa i trwała prawie 900 lat. Ilustruje ona ochłodzenie, rozwój zbiorowisk zimnolubnych, odlesienie i wzrost trofii ekosystemu jeziornego. Druga, pomimo znacznej miąższości osadów (50 cm), była znacznie krótsza, trwała tylko około 230 lat i ilustruje stabilizację zimnolubnej roślinności okolic Żabieńca oraz wysoki status troficzny jeziora. Trzecia, obejmująca około 120 lat (30 cm osadu) ilustruje ustępowanie zbiorowisk otwartych, zimnolubnych, zanik taksonów światłolubnych, glacjalnych i zimnego stepu oraz wyraźnie niższą trofię wód zbiornika. Porównanie danych palinologicznych kilku stanowisk na terenie Polski sugeruje, że wyznaczana czynnikami makroklimatycznymi sukcesja roślinności jest w istotnym zakresie modyfikowana cechami lokalnymi środowiska, a czynniki: topograficzne, geomorfologiczne i fizykochemiczne podłoża decydują o tempie oraz szczegółowych kierunkach pojawiania się różnych zbiorowisk roślinnych.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-20

Numer

Dział

Artykuły