Wpływ powodzi z 2010 roku na morfologię południowej części dna Zbiornika Jeziorsko

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26485/AGL/2022/112/6

Słowa kluczowe:

dolina Warty, centralna Polska, powódź, osady deltowe, dane pomiarowe LiDAR, zamulanie zbiorników zaporowych

Abstrakt

W artykule podjęto próbę określenia zmian geomorfologicznych i sedymentologicznych w południowej części Zbiornika Jeziorsko, zaistniałych pomiędzy latami 2009 i 2011, głównie jako skutek powodzi w maju i czerwcu 2010 roku. Zobrazowano dane przestrzenne, m.in.: zasięg procesów depozycyjnych, objętość i rozkład miąższości osadów oraz zmiany kształtu form rzeźby powstałych w górnej części zbiornika i w jego najbliższym sąsiedztwie w zasięgu dna doliny Warty, a także inne, powiązane z nimi zmiany środowiskowe. W tym celu wykorzystano: dane pomiarowe LiDAR (Light Detection and Ranging) z lotniczego skanowania laserowego ALS (Airborne Laser Scanning) pozyskane w latach 2009 i 2011, zdjęcia lotnicze i satelitarne z dotychczasowego okresu istnienia zbiornika oraz przed jego powstaniem (1976–2022) oraz archiwalne dane kartograficzne, geologiczne, hydrologiczne i botaniczne. Stwierdzono, że powódź spowodowała m.in.: częściowe zapełnienie koryt w obrębie delty, podniesienie powierzchni obszarów międzykorytowych, zakłócenie regularności zarysów wcześniej ukształtowanych koryt i form międzykorytowych oraz utworzenie kilkudziesięciu drobnych pagórków o średnicy od kilku do kilkunastu metrów i wysokości do 1 m. Miąższość zdeponowanych osadów na przeważającej części obszaru osiąga 0,5–1,0 m, przy pojawieniu się niewielkich terenów cechujących się ich ubytkiem. Stwierdzono powiązanie zasięgu akumulacji rumowiska w następstwie powodzi ze środkową i północną częścią delty, szczególnie w strefie roślinności wysokiej.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-20

Numer

Dział

Artykuły