Na granicy dwóch światów, antycznego i barbarzyńskiego: uzbrojenie syndów w V-IV wieku p.n.e.

Abstrakt

На рубеже античного и варварского миров: вооружение Cиндов V-IV вв. до н.э.

Na rozwój uzbrojenia Syndów, zajmujących ziemie na wschodnich rubieżach państwa bosporańskiego, oddziaływały zarówno wpływy świata greckiego, jak i militarne tradycje koczowników. Najbardziej reprezentatywne materiały do studiów nad historią uzbrojenia Syndów pochodzą z pochówków miejscowej arystokracji, na które natrafiono w bogatych kurhanach zwanych „Siedmiu Braci”. W najstarszym z nich, datowanym na lata 450- 440 p.n.e., był zestaw uzbrojenia o typowo wschodniej genezie (w tym miecz o długiej głowni oraz pancerz pokryty złotem). Do wyrobów greckich zalicza się srebrną plakietę, uważaną za obicie gorytosu. W pochówku datowanym na około 440-430 p.n.e. wpływy świata greckiego są bardziej widoczne. Szczególnym tego świadectwem jest zdobienie w formie głowy Meduzy. Pod wpływem greckim od początku IV w. p.n.e. posługiwano się krótkimi mieczami.