Budowa wewnętrzna kutnowskiej moreny czołowej (Wysoczyzna Kłodawska, centralna Polska) – przyczynek z dokumentacji byłych wyrobisk eksploatacyjnych

Abstrakt

Morena kutnowska to najwyraźniej zaznaczony w rzeźbie Polski Środkowej łuk morenowy powstały w czasie recesji lądolodu stadiału warty zlodowacenia odry (MIS 6). Sposób jej formowania interpretowany był różnorodnie: jako typowy wał moreny akumulacyjnej, forma spiętrzona glacitektonicznie, a także jako relikty po wałach lodowo-morenowych. Dla uzupełnienia wiedzy o budowie wału morenowego w jego najwyższej, centralnej części, przedstawiono dotychczas niepublikowane materiały zdjęciowe odsłonięć i badania litofacjalne osadów z lat 2003–2005 oraz 2017 roku, dokumentujące ściany obecnie już niefunkcjonujących żwirowni. Określono, że moreny są zbudowane z osadów wskaźnikowych dla proksymalnych części stożków glacimarginalnych formowanych w wyniku zalewów warstwowych, spływów ziarnowych oraz gęstych spływów gruzowych. Udział deformacji kompresyjnych związanych z naciskiem lądolodu jest znikomy, a zaburzenia osadów powodowane były głównie przez spływy grawitacyjne i osiadanie. Uznano, że moreny kutnowskie należą do typu moren akumulacyjnych.