Nadużycie prawa do informacji publicznej

Abstrakt

Przedmiot badań: Prezentowane opracowanie zostało poświęcone problemowi nadużycia prawa do informacji publicznej. Koncepcja nadużycia prawa do informacji jest wykorzystywana w praktyce działania podmiotów udostępniających, co spotyka się z krytyką strony społecznej. Koncepcji tej zarzuca się w szczególności arbitralność jej stosowania oraz naruszenie gwarancji ochrony prawa do informacji. W artykule zostały przedstawione poglądy doktryny oraz judykatury, a także wybrane regulacje prawne ustawy z dnia 6.09.2001 r. o dostępie do informacji publicznej kształtujące podstawowe mechanizmy służące ograniczeniu zjawisk o znamionach nadużycia prawa.
Cel badawczy: W ocenie autora prezentowane opracowanie stanowi w szczególności próbę odpowiedzi na pytania o to: czy koncepcja nadużycia prawa znajduje oparcie w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej i czy istnieją inne mechanizmy mogące znaleźć zastosowanie w sytuacjach noszących znamiona nadużycia prawa?
Metoda badawcza: Badania opierają się na dogmatyczno-prawnej analizie przepisów prawa, poglądów doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych, w szczególności Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wyniki: W konkluzji przeprowadzonych rozważań autor dochodzi do wniosku, że na gruncie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej brakuje precyzyjnej i kompleksowej regulacji znajdującej zastosowanie w przypadku, gdy podmioty uprawnione wykorzystują prawo do informacji niezgodnie z jego konstytucyjnym przeznaczeniem. Wypracowana w doktrynie i orzecznictwie koncepcja nadużycia prawa ma wiele zalet, ale niesie ze sobą także poważne ryzyko podejmowania działań uznaniowych. Autor zwraca uwagę na ustawowe mechanizmy, mogące znaleźć zastosowanie w sytuacjach noszących znamiona nadużycia prawa.