Raportowanie informacji niefinansowych w organizacjach pozarządowych w Polsce
DOI:
https://doi.org/10.26485/SPE/2018/109/12Słowa kluczowe:
trzeci sektor; organizacje pozarządowe; raportowanie niefinansowe; standardy GRIAbstrakt
Zaufanie do podmiotów trzeciego sektora można budować na różne sposoby, jednym z nich jest dostęp do wiarygodnej i rzetelnej informacji. Przejawem dbałości w tym aspekcie jest informowanie opinii publicznej nie tylko o działalności ekonomicznej, ale również o podjętych działaniach środowiskowych i społecznych. Raportowanie informacji niefinansowych może bowiem wzmocnić wizerunek organizacji pozarządowych, stanowić czynnik przewagi konkurencyjnej w procesie fundraisingu oraz służyć legitymizacji ich działalności. Celem artykułu jest ocena poziomu raportowania informacji niefinansowych w organizacjach pozarządowych w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem obowiązujących ram prawnych w tym zakresie. W artykule sformułowano hipotezę badawczą o następującej treści: raportowanie niefinansowe w organizacjach pozarządowych w Polsce znajduje się we wstępnej fazie rozwoju. Aby ocenić stan faktyczny przeprowadzono ilościową i jakościową analizę raportów niefinansowych opublikowanych przez polskie organizacje pozarządowe w międzynarodowym rejestrze prowadzonym przez organizację Global Reporting Initiative oraz w polskim Rejestrze Raportów prowadzonym przez firmę CSRinfo. Z analizy ilościowej wynika, że do dnia 01.09.2018 r. trud opracowania raportu niefinansowego podjęło do tej pory tylko siedem organizacji pozarządowych. Analiza jakościowa z kolei wykazała, że wszystkie poddane badaniu raporty w głównej mierze ujawniają informacje o charakterze społecznym, co związane jest niejako ze specyfiką działalności organizacji pozarządowych. W pozostałych aspektach, tj. ekonomicznym i środowiskowym, większość podmiotów ujawnia jedynie znikomą ilość informacji lub nie publikuje ich w ogóle. Przeprowadzone badania empiryczne jednoznacznie potwierdzają wstępną fazę rozwoju raportowania niefinansowego w organizacjach pozarządowych w Polsce. Zastosowane metody badawcze: studia literaturowe, analiza regulacji prawnych związanych z raportowaniem na rzecz zrównoważonego rozwoju, analiza danych wtórnych w postaci raportów niefinansowych oraz metoda indukcji i syntezy użyte podczas formułowania wniosków.
Liczba pobrań
Bibliografia
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy.
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2018 r., poz. 395 ze zm.).
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2018 r., poz. 450 ze zm.).
Adams Sarah, Simnett Roger, Integrated Reporting: An Opportunity for Australia’s Not-for-Profit Sector, Australian Accounting Review 2011/21 (3), s. 292–301.
Back Leslie, Four reasons why NGOs and non profits should publish sustainability reports, http://www.triplepundit.com; stan na 01.09.2018 r.
Dyczkowski Tomasz, Użyteczność informacji niefinansowych w ocenie dokonań organizacji pożytku publicznego, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu 2015/389, pod. red. E. Nowak, R. Kowalak, M. Chmielowiec-Lewczuk, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław, s. 84–96.
Edelman Trust Barometer 2018. Global Report, https://www.edelman.com/trust-barometer; stan na 01.03.2018 r.
GRI 101: Foundation, Consolidated Set of GRI Sustainability Reporting Standards, GRI 2016, https://www.globalreporting.org; stan na 01.03.2018 r.
GRI G4: The NGO Sector Disclosures, https://www.globalreporting.org; stan na 01.03.2018 r.
Kamela-Sowińska Aldona, Sprawozdanie finansowe to także dane niefinansowe, Rachunkowość 2016/2.
Krasodomska Joanna, Informacje niefinansowe jako element rocznego raportu, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie 2010/816, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
Krasodomska Joanna, Zieniuk Paweł, Regulacyjne uwarunkowania polityki informacyjnej organizacji pożytku publicznego w świetle koncepcji społecznej odpowiedzialności biznesu, w: Mariusz Andrzejewski (red.), Sprawozdawczość i rewizja finansowa jednostek zainteresowania publicznego: kierunki zmian, Difin, Warszawa 2016.
Leś Ewa, Leksykon polityki społecznej, red. B. Rysz-Kowalczyk, Oficyna Wydawnicza ASPRA--JR, Warszawa 2001.
Moroń Dorota, Organizacje pozarządowe – fundament społeczeństwa obywatelskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2012.
Raportowanie niefinansowe. Poradnik dla raportujących, 2017, wyd. II poprawione, Ministerstwo Rozwoju.
Rydzkowski Janusz, Słownik Organizacji Narodów Zjednoczonych, Wiedza Powszechna, Warszawa 2000.
Walińska Ewa, Sprawozdanie finansowe a raport biznesowy – głos w dyskusji, Przegląd Organizacji 2013/10, Warszawa.
Waniak-Michalak Halina, Porównywalność w czasie informacji o wynikach działalności społecznie odpowiedzialnej firm raportujących według zasad GRI, Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości 2017/91 (147), Warszawa.
Zyznarska-Dworczak Beata, Determinanty rozwoju sprawozdawczości niefinansowej w świetle pozytywnej i normatywnej teorii rachunkowości, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu 2016/436, Wrocław.
https://www.globalreporting.org; stan na 01.09.2018 r.
www.rejestrraportow.pl; stan na 01.09.2018 r.
