Wykorzystanie metody litologicznej do weryfikacji rezultatów nieinwazyjnych badań kurhanów z epoki brązu na pograniczu śląsko-wielkopolskim (Las Krotoszyn, Wielkopolska)

https://doi.org/10.26485/AGL/2018/107/5

Autor

  • Iwona Hildebrandt-Radke Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych, Instytut Geoinformacji i Geoekologii
  • Mateusz Stróżyk Muzeum Archeologiczne w Poznaniu
  • Janusz Czebreszuk Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Nauk Historycznych, Instytut Archeologii
  • Mateusz Jaeger Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Instytut Kultury Europejskiej
  • Łukasz Pospieszny Instytut Archeologii i Etnologii PAN, Oddział Poznań
  • Mateusz Cwaliński Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Nauk Historycznych, Instytut Archeologii
  • Jakub Niebieszczański Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Nauk Historycznych, Instytut Archeologii
  • Joanna Rotnicka Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Wydział Nauk Geograficznych i Geologicznych, Instytut Geologii

Abstrakt

Upowszechnienie się w archeologii metod nieinwazyjnych umożliwiło w znacznie większej skali badania obszarów leśnych. W badaniach cmentarzysk kurhanowych położonych na Wale Krotoszyńskim (Las Krotoszyn), w celu rozpoznania morfometrycznego cmentarzyska kurhanowego i identyfikacji kopców, które weryfikowano dodatkowo w terenie, zastosowano metody lotniczego skaningu laserowego do wykonania numerycznego modelu terenu. Wykonanie prospekcji magnetometrycznej, na podstawie oceny zróżnicowania anomalii magnetycznych, dało możliwość uchwycenia złożonej struktury wewnętrznej badanych kurhanów. Wyniki magnetometrii weryfikowane były poprzez odwierty geologiczne w miejscach występowania anomalii magnetycznych w obrębie kurhanu, a pobrany z nich materiał poddano badaniom litologicznym oraz analizie podatności magnetycznej.

Pobrania

Opublikowane

— zaktualizowane 2018-12-22

Numer

Dział

Artykuły