Co łączy, a co dzieli systemy nadzoru korporacyjnego wybranych krajów?
DOI:
https://doi.org/10.26485/SPE/2019/112/15Słowa kluczowe:
nadzór korporacyjny; konwergencja; dywergencja; modeleAbstrakt
Celem artykułu jest poznanie najważniejszych czynników konwergencji i dywergencji systemów nadzoru korporacyjnego na podstawie USA, Zjednoczonego Królestwa, Niemiec i Japonii. Problemem badawczym jest pokazanie, że rządy tych krajów nie są zainteresowane konwergencją systemów corporate governance. Artykuł stara się pokazać nadzór korporacyjny jako szeroki i złożony obszar nadal wzbudzający kontrowersje. Zaprezentowano w nim klasyfikacje modeli nadzoru korporacyjnego, koncentrując się na tym wyróżniającym model Anglo-Amerykański i Kontynentalno-Japoński. Następnie przedstawiono najważniejsze czynniki konwergencji i dywergencji systemów nadzoru korporacyjnego. Stwierdzono, że państwa starają się unifikować te systemy głównie w obszarze regulacji, niewielką uwagę przywiązując do osiągnięcia konwergencji w praktyce. Japonia jest przykładem kraju zachowującego odrębność kulturową w warunkach amerykanizacji regulacji. Kultura i tradycja są głównymi przeszkodami w konwergencji modeli nadzoru korporacyjnego. Dla realizacji celu badawczego zastosowano metodę krytycznej analizy adekwatnej bibliografii.