Czasowość jako problem uczestników w czasie realnym: Analiza okoliczności przedszpitalnego ratownictwa medycznego

Abstrakt

Celem tego artykułu jest eksploracja tego, jak pojęcia teoretyczne mogą być badane jako problemy uczestników (ang. members’ problems). Wspieramy się na argumentacji Sacksa i Garfinkla dotyczącej pojęcia „wyrazistych okoliczności” (ang. perspicuous settings). Pojęcie to jest kluczowe dla ujmowania porządku społecznego jako problemu uczestników. Zamierzamy przedstawić sposoby opisywania problemu uczestnika w czasie realnym poprzez skupienie się na pojęciu czasu, jako że odnoszenie się uczestników do czasu jest istotne dla niemal wszystkich form działania niezależnie od tego, czy są one realizowane w interakcji czy też nie.
Może się zatem wydawać, że opisywanie działań w ramach interakcji ze szczególnym uwzględnieniem szczegółów organizacji sekwencyjnej to właściwy sposób, by zbliżyć się do problemów uczestników w czasie realnym. Jednak poza zasięgiem tego podejścia pozostaje inny wymiar odnoszenia się uczestników do czasu, a mianowicie założenia, z jakimi uczestnicy wkraczają w działania w takich, a nie innych okolicznościach, które niekoniecznie poddają się audiowizualnemu zapisowi. Dlatego w tym artykule prezentowane są inne sposoby opisywania czasu jako problemu uczestników w czasie realnym, obejmujące odnoszenie się uczestników zarówno do porządkujących zasad interakcji, jak i do porządkującej zasady okoliczności pracy – albo do jednego z tych wymiarów.
Przedszpitalne ratownictwo medyczne wybrano do analizy z uwagi na to, że odbywa się ono w wyrazistych okolicznościach, w których różnym wymiarom czasu i przestrzeni przydawana jest ważność w trakcie koordynacji działań mających na celu przejęcie pacjenta pod opiekę.