Polskie tłumaczenia "Historii Aleksandra Wielkiego" w ujęciu językoznawczym – stan i perspektywy badań

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26485/RKJ/2022/70/12

Słowa kluczowe:

Historia Aleksandra Wielkiego, historia języka polskiego, łacina, przekład, kontakty językowe

Abstrakt

W artykule scharakteryzowano stan badań nad polskimi tłumaczeniami Historii Aleksandra – rękopiśmiennym przekładem Leonarda z Bończy z 1510 r. oraz (jako źródłem porównawczym) anonimowym drukiem z 1550 r., stanowiącymi serię translatorską. Rękopis dostarcza przede wszystkim interesującego materiału leksykalnego (w tym zwłaszcza różnorodnych ekwiwalentów synonimicznych zamieszczonych w glosach), który może uzupełniać wiedzę o bogactwie słownikowego zasobu staropolskiego. Nowe perspektywy badawcze otwiera również – ze względu na różnorodne sposoby funkcjonowania łaciny w tekście polskim – warsztat przekładowy średniowiecznego autora. Nie bez znaczenia dla charakterystyki stylistyczno-językowej rękopisu pozostaje szesnastowieczny druk, gdyż może pozwolić na wskazanie stałych i zmiennych elementów językowych w perspektywie diachronicznej

Pobrania

Opublikowane

2022-12-28

Jak cytować

Zarębski, R. (2022). Polskie tłumaczenia "Historii Aleksandra Wielkiego" w ujęciu językoznawczym – stan i perspektywy badań. Rozprawy Komisji Językowej, 70, 207–222. https://doi.org/10.26485/RKJ/2022/70/12

Numer

Dział

Artykuły