Styl jako odzwierciedlenie ideologii władzy

Abstrakt

Jednym z elementów stylu jest jego zgodność lub sprzeciw wobec ideologii dominującej władzy. Kiedy nowa władza chce podkreślić swoją odrębność od poprzedników, wykorzystuje sztukę i architekturę w celach propagandowych, tworząc nowy styl. Uderzającym przykładem odzwierciedlającym styl rozumiany ideologicznie, jest architektura w tak zwanym „imperium stalinowskim”, czyli na obszarze Ukrainy, Polski i Rumunii w okresie socjalizmu. Architektura okresu socjalistycznego nie zachowywała ciągłości z poprzednimi stylami i starała się podkreślić swoją odrębność wobec „starego świata”. W tym samym okresie, na przykład w Związku Radzieckim, sztuka socjalistyczna nie była jednorodna i radykalnie zmieniała się zgodnie z linią partii komunistycznej – od etapu kształtowania się ideologii bolszewizmu w latach 20. XX wieku do stalinowskiego autorytaryzmu w latach 40. i na początku lat 50.

Oryginalnym przykładem przenikania kultury tradycyjnej w ideologię socjalistyczną są Chiny

z ich narodową wersją postmodernizmu. W odróżnieniu od postmodernizmu europejskiego, jest ona całkowicie pozbawiona ironii i ma na celu podkreślenie dominującej ideologii za pomocą tradycyjnych chińskich technik architektonicznych. Jednocześnie zadaniem polityki zagranicznej jest promowanie kultury chińskiej w nieco uproszczonej, „eksportowej” wersji. Podczas gdy w kraju istotne jest podkreślanie ciągłości historycznej i świętości autorytetów.