Readymade: problem definicji sztuki i jego rozwiązanie

Abstrakt

Czy Marcel Duchamp wprowadzając do sztuki ideę i praktykę readymade rozwiązał problem nowego sposobu definiowania sztuki, czy raczej stworzył problem, z którym zmagamy się ze sztuką do dzis? Readymade zarówno w oczach samego twórcy, ale i współczesnych mu krytyków, jak Pierre Cabanne, Robert Lebel czy późniejszego biografa Calvina Tomkinsa, ma status ambiwalentny. Artysta nie identyfikował się z Dada i Surrealistycznym sensem użycia readymade. Dla Duchampa, readymade jest pomysłem na przełamanie kryzysu sztuki po kubizmie. Redymade stał się istotą jego nowej definicji sztuki. Dalszym rezultatem była sztuka konceptualna Josepha Kosutha oraz nowe media, fotografia i film jako sztuka, co opisała Rosalind Krauss w jej esejach na temat indexical art. Podstawą egzemplifikacji tez artykułu jest studium przypadku fotoobiektu Józefa Robakowskiego pt. Durszlak. Fotografia tytułowego przedmiotu została przebita gwoździem readymade. Ten gest artysty wobec obrazu został osadzony w historii sztuki awangard modernistycznych. W artykule historia readymade została zestawiona z inną paralelną historią, sztuki socjologicznej. Ten trend został przestudiowany poczynając od Georga Grosza i Wielanda Herzfelde Art is in Danger po contextual art i anthropologized art i współczesne kuratorskie praktyki narracyjne. Studium przypadku, Durszlak, pokazuje relacje między historią opowiadaną a formą artystyczną. Duchamp więc zarazem rozwiązał i stworzył problem definicji sztuki.